J-Karis

Troszkę upłynęło od ostatniego wpisu w tym miejcu. Zmieniło się tak wiele, że aż szkoda o tym wszystkim pisać - dobra po prostu nie chce mi sie i nie widzę sensu :] Taka refleksja na dziś: "Przemykamy w niekończących się labiryntach ludzkich wrażeń,  szukając  niemożliwego wyjścia. Nasze istnienie, to trudna do wyobrażenia konstelacja doznań, która nie zna granic swych możliwości. Codziennie odkywamy niespotykane dotąd cząstki innych. Co dzień jesteśmy pionierami w poznawaniu i doświadczaniu. Osied

Ech..właśnie powinienem zajmować się czymś twórczym i ogólnie porzytecznym, ale niedalej jak wczoraj przeczytałem coś pięknego. Ta tak jeszcze nie skończylem "Pod Mocnym Aniołem" ja i dzieło Pilcha potrzebowaliśmy odpocząć od siebie, dać sobie czas, a że poworty po długich rozstaniach są najczęściej przyjemne to postanowiłem pierwszy wyciągnać ręke po tę pozycję z nadzieją, że tym razem nam się uda. Wyciągnałem, zacząłem zamiatać oczami kolejne zdania i trafiłe

Od czego by tu zacząć hmmm...niech będzie niepokolei. Dnia wczorajszego tj. 28 lutego mialem przyjemność, zaczyt obejrzeć Braci Karamazow z reżyserii Piotra Zelenki. Jakie wrażenia mam z tego filmu? Szczerze – nie potrafię ich nazwać, ale wiem mam ochotę przy każdym komentarzu do tego filmu, w każdym portalu na każdej najmniejszej stronie pisać "genialny, wybitny i basta". Nigdy nie przypuszczałem iż ujrzę braci Karamazow jako czechów, aktorów, pośród rur ciepłowniczych, gigantycznych haków i specyficznej fototapety z